Meer informatie

Met veel plezier heb ik het afgelopen jaar gewerkt aan de fotoserie THUIS. Toen ik gevraagd werd om de achtste Stadsfotograaf te zijn, zaten we midden in de eerste lockdown. Iedereen zat thuis. Het onderwerp van mijn serie was dus snel gekozen. Het paste ook uitstekend bij mij. Voor mij bestaat er niets leukers dan mensen in hun eigen omgeving te ontmoeten en vast te leggen.   

Er ontstond een zoektocht, waarbij ik de veelzijdigheid van ‘thuis’ wilde laten zien. Ik bezocht rijtjeshuizen, flats, woonboten, tiny houses, hofjes, verzorgingshuizen, historische boten, volkstuinen, busjes, antikraakpanden en studentenhuizen. Ik ontdekte dat thuis voor veel mensen een plek is waar ze zich veilig voelen, waar ze tot rust kunnen komen en waar ze zichzelf kunnen zijn. Maar ik zag ook grote verschillen tussen mensen, afhankelijk van de situatie waarin ze zich bevinden. Mijn sociale hart ging sneller kloppen van de verhalen van mensen voor wie een thuis alles behalve vanzelfsprekend is, zoals voor ex-daklozen en vluchtelingen. Maar ook voor Loes, een 68-jarige vrouw die uit haar huis gezet werd. Doordat haar verhaal in het Leidsch Dagblad gepubliceerd werd, kwamen allerlei partijen in actie. Het gevolg was dat zij een huurwoning kreeg aangeboden in een zorgcentrum in Noordwijk. Ik ontdekte dat mijn verhalen echt het verschil konden maken!

Op mijn tentoonstelling in De Buurt vind je een selectie van de foto’s die ik het afgelopen jaar met veel plezier gemaakt heb. Maak kennis met Timo en Lucas die twee weken met elkaar in kamerquarantaine zaten. Mariko, een Japanse vrouw, wier levensstijl volledig veranderd is door haar verblijf in Leiden. Marco,die na jarenlang op straat te hebben gewoond, dolgelukkig is in zijn sociale huurwoning in Warmond. Marieke en Peter, die zich overal thuis voelen zolang ze maar samen kunnen slapen. En onze eigen burgemeester die het afgelopen jaar heeft genoten van het thuiswerken omdat hij daardoor veel tijd met zijn vrouw kon doorbrengen.